تاب آوری

تصور کنید که قصد دارید یک سفر با قایق چوبی در رودخانه داشته باشید. همراه با آب کم جریان و آب نمکی، نقشه شما نشان می‌دهدکه با سرعت آب و گذر از سنگسارها، شما با سریع آب‌ها و پیچ و تاب‌های ناگزیری روبرو خواهید شدید. چگونه اطمینان حاصل کنید که می‌توانید به ایمنی از آبهای ناهموار عبور کنید و با مشکلات غیرمنتظره ای که از چالش برمی‌آید، برخورد کنید؟ شاید با طراحی مسیرخود، از حمایت قایق‌ران‌های با تجربه‌تر بهره‌مند شوید یا بر رفقای اعتماد‌به‌نفس خود در طول مسیر حساب کنید به استفاده از یک قایق قوی‌تر فکر کنید. با ابزار و حمایت‌های مناسب، این یک اعتماد است که شمانه تنها از چالش‌های سفر رودخانه‌ای خود عبور خواهید کرد، بلکه به عنوان یک قایق‌ران با اعتماد به نفس و دلیرانه بیرون خواهید آمد.

تاب آوری چیست؟

زندگی ممکن است با یک نقشه مشخص و قابل پیشبینی نباشد ، اما هر کس  دوران‌هایی را تجربه خواهد کرد، از چالش‌های روزمره تا واقعات تروماتیک باتأثیرات دائمی بیشتر، مانند فوت عزیزان، یک حادثه تغییردهنده زندگی یا یک بیماری جدی. هر تغییر بر افراد به شکل متفاوتی تأثیرمی‌گذارد،   باعث ورود یک جریان منحصر به فرد از افکار،  احساسات قوی و عدم اطمینان می‌شود. با این حال، افراد به  طور کلی به مرورزمان به شرایط تغییرزندگی و مواقع استرس‌آور به خوبی سازگار می‌شوند – به عنوان قسمتی از مقاومت.

روان‌شناسان تاب آوری را فرآیند سازگاری خوب در مواجهه با سختی، تروما، فاجعه، تهدید یا منابع مهم استرس – مانند مشکلات خانوادگی و رابطه، مشکلات جدی سلامت، یا استرس‌های محیط کاری و مالی – تعریف می‌کنند. تا حدودی،  تاب اوری شامل “بازگشت” از تجارب دشوار است، اما ممکن است شامل رشد شخصی عمیق نیز شود.

هر چند که این واقعات مضر، همچون آبهای ناهموار رودخانه، قطعاً دردآور و دشوار هستند، اما نیازی نیست  که نتیجه زندگی شما رامشخص کنند. در زندگی شما بسیاری از جوانبی وجود دارد که می‌توانید کنترل کنید،   تغییر دهید و با آن‌ها رشد کنید. این نقش تاب اوری است. تقویت تاب اوری نه تنها به شما کمک می‌کند تا از شرایط دشوار عبور کنید، بلکه شما را قادر می‌سازد که در طول راه رشد کنید وحتی زندگی خود را بهبود ببخشید.

تاب آوری
تاب آوری

چیزی که تاب آوری نیست

تاباوری داشتن به این معنا نیست که یک فرد با مشکل یا دشواری مواجه نخواهد شد. افرادی که در زندگی خود با مواقعیت‌هایاتروماهای مهم روبرو شده‌اند، به طور معمول درد و استرس عاطفی را تجربه می‌کنند. در واقع، مسیر به سمت تاب اوری احتمالاً حاوی مشقت‌های عاطفی زیادی خواهد بود.

هر چند که عوامل خاصی ممکن است باعث افزایش تاب اوری در برخی افراد شوند، تاب اوری ویژگی شخصیتی نیست که تنها برخی از افراد آن را دارا باشند. بلکه، تاب اوری شامل رفتارها، افکار و اقداماتی است که هر کس می‌تواند یاد بگیرد و توسعه دهد. توانایی یادگیری تاب اوری یکی از دلایلی است که تحقیقات نشان داده‌اند که تاب اوری عادی است، نه استثنایی. یک مثال، واکنش بسیاری از آمریکایی‌ها به حوادث تروریستی 11 سپتامبر 2001 و  تلاش فردی برای بازسازی زندگی پس از فاجعه است.

همانند تقویت یک عضله، افزایش تاب اوری شما زمان و هدفگذاری می‌طلبد. تمرکز بر چهار مؤلفه اصلی – اتصال، بهداشت، اندیشه سالم و معنا – می‌تواند شما را قوی کند تا از تجربیات دشوار و تروماتیک تاب اوری کنید و از آن‌ها یاد بگیرید. برای افزایش ظرفیت تاب اوری برای مقابله با مشکلات و از آنها رشد کنید، از این استراتژی‌ها استفاده کنید.

ساختن ارتباطات خود

اولویت دادن به روابط اتصال به افراد همدرد و فهم‌کننده می‌تواند به شما یادآور شود که در مواجه با مشکلات تنها نیستید. تمرکز بریافتن افراد قابل اعتماد و مهربان که احساسات شما را تأیید کنند، می‌تواند مهارت تاب اوری شما را تقویت کند.

در گروهی شرکت کنید. به علاوه از روابط یک به یک، برخی افراد ممکن است بیابند که فعالیت در گروه‌های مدنی، جوامع مبتنی بر ایمان یا سایر ارگان‌های محلی، حمایت اجتماعی را فراهم کند و به شما کمک کند که امید را بازیابی کنید. گروه‌هایی را در منطقه خود بررسی کنید که ممکن است حمایت و احساس هدف یا شادی به شما ارائه دهند.

ترویج بهداشت

از بدنتان مراقبت کنید. مراقبت از خود ممکن است یک واژه متداول باشد، اما این همچنین یک عمل مهم برای سلامت روان و ایجادتاب اوری است. ترویج عوامل مثبت سبک زندگی مانندتغذیه صحیح، خواب کافی، هیدراسیون و ورزش منظم، می‌تواند  بدن شما را تقویت کند تا به استرس سازگار شود و آثار احساساتی مانند اضطراب یا افسردگی را کاهش دهد.

کار با ذهن آگاهی. نگارش آگاهانه، یوگا و دیگر تمرینات معنوی مانند دعا یا مراقبه نیز می‌تواند به افراد کمک کند تا ارتباطات برقرارکنند و امید را بازیابی کنند، که می‌تواند آنها را برای مواجهه با وضعیت‌های نیازمند تاب اوری اماده کند. هنگامی که یاد می‌کنید، مراقبه می‌کنید یا دعا می‌کنید، به جوانب مثبت زندگی خود فکر کنید و چیزهایی که در طول امتحانات شخصی خود سپاسگزار هستید را به یادآورید.

از ابزارهای منفی پرهیز کنید. ممکن است جذاب باشد که درد خود را با الکل، مواد مخدر یا مواد دیگر مخفی کنید، اما این مانند گذاشتن یک پانسمان بر روی زخم عمیق است. در عوض بر روی دادن منابع بدن خود برای مدیریت استرس تمرکز کنید، نه اینکه به دنبال از بین بردن احساس استرس به طور کلی باشیدیعنی به دنبال حذف کامل احساس استرس نباشید.

پیدا کردن هدف

کمک به دیگران. برخی از افراد، اگر با یک کمپانی بی‌خانمان محلی همکاری کنند یا به سادگی یک دوست را در زمان نیاز خود حمایت کنند، می‌توانند احساس هدف، ارزش شخصی را تقویت، با دیگران ارتباط برقرار کنند و به شکل ملموس به دیگران کمک کنند، که اینها می‌تواند شما را برای رشد در تاب آوری قوی‌تر کند.

پیش‌گیری. مفید است در هنگام دوره‌های دشوار و احتمالی که شما را به خودتان می‌پذیراند، احساسات خود را  تأیید و قبول کنید، همچنین مهم است که با سوال از خود، “در مورد مشکلات زندگی خود چه کاری  می‌توانم انجام دهم؟” به  خودشناسیتان کمک کنید.

 

مونا درجی

شماره نظام روانشناسی: 1510768

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *